Cumhuriyetimiz 85 yaşında
Bugün Anıtkabir'e gittim, her gittiğimde yaşadığım karmaşık duygular yine içimi kapladı. Hüzün; yaşananan zorlukların, yapılan fedakarlıkların, feda edilen canların hüznü Heyecan; bir halkı kurtarmanın, yoktan bir ülke yaratmanın heyecanı, 85 yıl sonra bile fotoğraflardan, panaromalardan, yüzlerden okunuyor Gurur; güvenebileceği hiç bir şeyi olmadığı halde, dünyanın güçlü devletlerini karşısına alma cesaretini göstermiş, ve sonunda başarılı olmuş bir ülkenin evladı olmaktan duyduğum gurur Hüzün; ülkemin ne hale getirilmeye çalışıldığını, üstelik bunun ne kadar "başarılmış" olduğunu görmenin hüznü Heyecan; yurttaşlarımın benzer şeyler hissettiğini görmekten kaynaklanan, "her şey kötüye gitmek zorunda değil, yine başarabiliriz" umudunun verdiği heyecan Gurur ? Var mı, çok şey yapabiliriz belki de, yeteneklerimiz dahilinde olanın ne kadarını yapabiliyoruz ? Neler yapabiliriz ? Daha az kalabalık olduğu bir günde Anıtkabir'e gider, müzenin her yanını, her